ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΩΝ

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ

1) Απολλώνιος ο Περγαίος(Apollonios Pergaios) (262-190 π.Χ.). Έλληνας μαθηματικός και αστρονόμος από την Πέργη της Παμφυλίας, εργασθείς στην Αλεξάνδρεια.Το διασωθέν έργο του Κωνικά είναι από τα αριστουργήματα των αρχαιοελληνικών μαθηματικών.

2) Άρατος ο Σολεύς (Aratos Soleus) (310-249 π.Χ.). Έλληνας ποιητής από τους Σόλους της Κιλικίας. Κατ΄ επιθυμία του Μακεδόνα βασιλιά Αντίγονου Γονατά έκανε έμμετρη μεταφορά (σε δακτυλικούς εξάμετρους)του αστρονομικού έργου του Ευδόξου ΄Φαινόμενα΄.

3) Αρίσταρχος Σάμιος (Aristarhos Samios) (310-230 π.Χ.). Έλληνας μαθηματικός και αστρονόμος από τη Σάμο. Εισηγητής της ηλιοκεντρικής θεωρίας. Κατηγορηθείς για αθεΐα στην Αθήνα, αναγκάστηκε να καταφύγει στην Αλεξάνδρεια. Διεσώθη το αστρονομικό του έργο ΄Περί μεγεθών και αποστημάτων ηλίου και σελήνης.

4) Αρίστυλος (Aristilos) (4ος-3ος αιώνας π.Χ.). Σάμιος αστρονόμος εργασθείς στην Αλεξάνδρεια.

5) Αρχιμήδης.(287-212 π.Χ.). Διάσημος Έλληνας μαθηματικός φυσικός, μηχανικός και αστρονόμος από τις Συρακούσες της Σικελίας. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους μαθηματικούς που ανέδειξε ποτέ ο κόσμος. Μεταξύ άλλων υπολόγισε τον αριθμό π (3,14) για τον υπολογισμό του μήκους της περιφέρειας του κύκλου, ενώ σαν μεγαλύτερο επίτευγμα του θεωρούσε τον υπολογισμό του όγκου της σφαίρας.

6) Αρχύτας ο Ταραντίνος (Arhitas Tarantinos). Πυθαγόρειος φιλόσοφος, πολιτικός, στρατιωτικός και μηχανικός από τον Τάραντα της νότιας Ιταλίας. Ήκμασε το πρώτο μισό του 4ου αιώνα π.Χ.. Είχε επαφές με τον Πλάτωνα κατά την επίσκεψη αυτού στην Ιταλία. Γνωστός για την κατασκευή της πετομηχανής ή περιστεράς, η οποία λειτουργούσε με ατμό.

7) Γέμινος (Geminos) (1ος αιώνας π.Χ.). Έλληνας μαθηματικός και αστρονόμος. Πιθανόν Ροδιακής καταγωγής, εργασθείς στη Ρόδο. Διεσώθη το αστρονομικό του έργο «Εισαγωγή εις τα φαινόμενα» χρονολογημένο περί το 70 π.Χ..

8) Δεινόστρατος (Deinostratos) (390-320 π,Χ). Έλληνας μαθηματικός από την Προκόννησο της Προποντίδας. Μαθητής του Ευδόξου και μέλος της Ακαδημίας του Πλάτωνα. Πρότεινε μια λύση για τον τετραγωνισμό του κύκλου.

9) Δοσίθεος ο Πηλούσιος (Dositheos Pilousios). Αλεξανδρινός αστρονόμος του 3ου αιώνα π.Χ. μαθητής του Κόνωνος του Σαμίου. Προς τον Δοσίθεο απηύθηνε πολλές μαθηματικές εργασίες του ο Αρχιμήδης.

10) Ερατοσθένης ο Κυρηναίος (Eratosthenis Kyrinaios) (276-194π.Χ.). Αλεξανδρινός μαθηματικός, αστρονόμος και γεωγράφος από την Κυρήνη της Λιβύης. Σύγχρονος του Αρχιμήδη με τον οποίο διατηρούσε επαφές επί μαθηματικών θεμάτων. Διετέλεσε 40 χρόνια διευθυντής της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας. Υπολόγισε το μήκος της περιφέρειας της γης.

11) Εύδοξος ο Κνίδιος (Eudoxos Knidios) (407-355 π.Χ.). Μεγάλος έλληνας μαθηματικός και αστρονόμος. Μαθητής του Αρχύτα και της Ακαδημίας του Πλάτωνα και συνεργάτης του Πλάτωνα. Έδωσε μια λύση στο Δήλιο πρόβλημα (διπλασιασμός

του κύβου), γνωστή σαν η καμπύλη του Ευδόξου. Το αστρονομικό του έργο

«Φαινόμενα» το οποίο μετέφερε σε ποιητική μορφή ο Άρατος, εδέχθη κριτι- κή από τον Ίππαρχο.

12) Ήρων ο Αλεξανδρεύς (Hron Alexandreus) (1ος αιώνας π.Χ. ή 1ος αιώνας μ.Χ). Αλεξανδρινός μαθηματικός και μηχανικός. Επί των ημερών του απογειώνεται η μηχανική στην αρχαία Ελλάδα. Η πιο γνωστή εφεύρεση του είναι η αιολόσφαιρα (η πρώτη ατμομηχανή).

13) Θεαίτητος (Theaititos) (415-369 π.Χ.). Έλληνας μαθηματικός συνεργάτης του Πλάτωνα. Ασχολήθηκε με τους άρρητους αριθμούς. Διάλογος του Πλάτωνα φέρει το όνομα του.

14) Ίππαρχος ο Νικαεύς (Ipparxos Nikaeus) (190-120π.Χ.). Διάσημος Έλληνας αστρονόμος και μαθηματικός από την Νίκαια της Βιθυνίας. Από τους μεγαλύτερους αστρονόμους όλων των εποχών και ο μεγαλύτερος παρατηρητής του ουρανού. Διετέλεσε επί είκοσι έτη διευθυντής του Μουσείου της Αλεξάνδρειας. Το σπουδαιότε- ρο του επίτευγμα θεωρείται η διαπίστωση της μετάπτωσης των ισημεριών. Από το τεράστιο επιστημονικό του έργο έχει διασωθεί η κριτική του «Των Αράτου και Ευδόξου φαινομένων εξηγήσεως».

15) Ιππίας ο Ηλείος (Ippias Hleios). Σοφιστής του 5ου αιώνα π.Χ. εργασθείς στην Αθήνα. Ασχολήθηκε με το πρόβλημα της τριχοτόμησης οξείας γωνίας.

16) Ιπποκράτης ο Χίος (Ippokratis Xios). Έλληνας μαθηματικός από την Χίο του 5 αιώνα π.Χ., ίσως μαθητής του Οινοπίδη, εργασθείς στην Αθήνα. Γνωστός από τον υπολογισμό του εμβαδού σχημάτων γνωστών ως μηνίσκοι του Ιπποκράτους. Ασχολήθηκε με την επίλυση του προβλήματος του διπλασιασμού του κύβου.

17) Κάλλιππος (Kallippos) (370-300 π.Χ.). Έλληνας μαθηματικός και αστρονόμος από την Κύζικο της Προποντίδας. Μαθητής του Ευδόξου εργάστηκε στην Αθήνα. Γνωστός από τον 76ετη ημερολογιακό κύκλο τον οποίο θέσπισε το 330 π.Χ.. (Καλίππεια περίοδος).

18) Κενσορίνος (Kensorinos). Ρωμαίος γραμματικός του 3ου αιώνα μ.Χ. γνωστός για το έργο του ΄De Die Natali΄ (Περί γενεθλίου ημέρας).

19) Κικέρων (Kikeron) (106-43 π.Χ.). Ρωμαίος πολιτικός, ρήτορας και φιλόσοφος. Από τους σπουδαιότερους ρήτορες και πολυγραφότατος.

20) Κλεάνθης (Kleanthis) (330-232 π.Χ.). Στωικός φιλόσοφος από την Άσσο της Τρωάδος, μαθητής του Zήνωνα του Κιτιέα (Zonona Kitiea), διαδεχθής αυτόν στη διεύθυνση της Στω- ικής σχολής της Αθήνας, από το 262 έως το232 π.Χ.. Ως επικεφαλής των Στωικών πρότεινε την καταδίκη του Αρίσταρχου για αθεΐα.

21) Κλεομήδης (Kleomidis). Έλληνας αστρονόμος αγνώστου τόπου καταγωγής και χρόνου ζωής. Το διασωθέν έργο του «Κυκλική θεωρία μετεώρων» χρονολογείται από τον 1ο αιώνα π.Χ. έως τα τέλη του 4ου αιώνα μ.Χ.

22) Κλεόστρατος ο Τενέδιος (Kleostratos Tenedios). Αστρονόμος (μέσα 6ου έως τα μέσα 5ου αιώνα π.Χ.) από την Τένεδο. Γνωστός για τον οκταετή ημερολογιακό κύκλο τον οποίο πρότεινε.

23) Κτησίβιος ο Αλεξανδρεύς (Ktisibios Alexandreus) (280-220 π.Χ.). Μαθηματικός και μηχανικός της Ελληνιστικής περιόδου. Θεωρείται ως ο βασικός θεμελιωτής της μηχανικής στην αρχαία Ελλάδα.

24) Κόνων ο Σάμιος (Konon Samios). Αστρονόμος του 3ου αιώνα π.Χ. εργασθείς στην Αλεξάνδρεια. Γνωστός για την ονομασία (και αιτιολογία σχηματισμού ) του αστερισμού γνωστού ως Κόμη της Βερενίκης.

25) Μέναιχμος (Menaixmos) (380-310 π.Χ.). Έλληνας μαθηματικός αδελφός του Δεινόστρατου εργασθείς στην Αθήνα.

26) Μέτων ο Αθηναίος (Meton Athinaios). Αθηναίος μαθηματικός και αστρονόμος του 5 αιώνα π.Χ.. Γνωστός για τον 19ετη ημερολογιακό κύκλο τον οποίο καθιέρωσε το 432 π.X (Μετώνιος κύκλος).

27) Οινοπίδης ο Χίος (Oinopides Xios). Έλληνας μαθηματικός του 5 αιώνα π.Χ. εργασθείς στην Αθήνα, Υπολόγισε την λόξωση της εκλειπτικής (24ο).

28) Παναίτιος ο Ρόδιος (Panaitios Rodios).( 180- 110 π.Χ.) Στωικός φιλόσοφος επικεφαλής της Στωικής σχολής της Αθήνας από το 129 έως το 110 π.Χ. διαδεχθείς τον Αντίπατρο τον Ταρσέα.

29) Πλίνιος (Plinios) (23-79 μ.Χ). Ρωμαίος συγγραφέας και φυσικός φιλόσοφος. Γνωστός για το σπουδαίο έργο του «Φυσική Ιστορία» (Natouralis Historia).

30) Πλούταρχος (Ploutarxos) (45-120 μ.Χ). Έλληνας ιστορικός και βιογράφος από την Χαιρώνεια(Xaironia) της Βοιωτίας (Voiotias). Γνωστά έργα του τα «Ηθικά» και «Βίοι Παράλληλοι».

31) Πτολεμαίος (Ptolemaios)(100-170 μ.Χ). Διάσημος Έλληνας αστρονόμος και μαθηματικός ο οποίος έδρασε στην Αλεξάνδρεια. Οπαδός του γεωκεντρικού συστήματος. Το μεγάλο του αστρονομικό έργο «Μαθηματική Σύνταξις» αποτελούμενο από 13 βιβλία παρέμεινε για πολλούς αιώνες το μοναδικό βοήθημα των αστρονόμων.

32) Πρωταγόρας (Protagoras). 5ος αιώνας π.Χ. από τα Άβδηρα της Θράκης. Ο μέγιστος των σοφιστών της αρχαιότητας και ο ιδρυτής της σοφιστικής σχολής. Το 412 π.Χ. καταδικάστηκε για αθεΐα στην Αθήνα.

33) Σωσιγένης (Sosigenis). Έλληνας αστρονόμος και μαθηματικός του 1ου αιώνα π.Χ. από την Αλεξάνδρεια. Κληθείς από τον Ιούλιο Καίσαρα μετέβη στη Ρώμη και καθιέρωσε το Ιουλιανό ημερολόγιο. Τετραετής κύκλος 365 ημερών με προσθήκη εμβόλιμης ημέρας στο 4ο έτος.

34) Τιμόχαρις (Timoharis) (4ος-3ος αιώνας π.Χ.). Αλεξανδρινός αστρονόμος. Σε παρατηρήσεις του στηρίχτηκε ο Ίππαρχος για να διαπιστώσει την μετάπτωση των ισημεριών.

35) Υψικλής (Ypsiklis). Αλεξανδρινός μαθηματικός και αστρονόμος του 2ου αιώνα π.Χ.. Διεσώθη το αστρονομικό του έργο «Αναφορικός».

36) Φίλων Βυζάντιος(Filon Byzantios) (3ος αιώνας π.Χ.) Έλληνας μαθηματικός και μηχανικός από το Βυζάντιο, εργασθείς στην Αλεξάνδρεια. Πιθανώτατα μαθητής του Κτησίβιου. Από το συγγραφικό του έργο έχουν διασωθεί τα «Βελοποιητικά»΄ και τα «Πολιορκητικά».

37) Χρύσιππος ο Σολεύς (Xrisippos Soleus) (280-206 π.Χ.). Στωικός φιλόσοφος από τους Σόλους (Solous) της Κιλικίας(Kilikias). Επικεφαλής στη Στωική σχολή της Αθήνας από το232 π.Χ. ως τον θάνατο του, διαδεχθείς τον Κλεάνθη (Kleanthi).

Πληροφορίες

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΩΝ

Ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ - ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ

Δεν υπάρχουν σχόλια: